Ziek

Het bed en de bank waren mijn beste vrienden de afgelopen week. Een stevige buikgriep had me geveld en hield me enkele dagen in haar greep. Ook toen ik weer op de been was, voelde ik dat nu en dan een rustmoment zeker niet overbodig was.

Ik lag dus op de bank om even bij te tanken. Zoonlief keek me aan. Verbaasd. Streng en met een vleugje ergernis in zijn stem sprak hij me toe, veel te luid voor wat mijn vermoeide hoofd eigenlijk kon verwerken. Waarom ik daar lag... ik was toch niet meer ziek?!

Mijn beurt om verwonderd te reageren. "Niet meer ziek? Jawel hoor, toch nog wel een beetje", probeerde ik de situatie voor hem te verduidelijken.

Ontzet richtte zoonlief zich weer tot mij. Hoe kon het dat ik nog ziek was? Maakte ik hem maar wat wijs misschien? Ik had tenslotte mijn pyjama niet meer aan...